Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp 'Rotorotor' CD/LP
Release date april 4th, 2014.
Sortie le 4 avril 2014 sur Moi J’Connais Records and RedWig / MJCR027-RW011
rw 011
Lovers 'Welcome Home' 7"
Lovers - Welcome home - Three songs released on a seven inch for their european fall tour. Initially sold at concerts. The single contains 'wander through the time of hearts', 'boxer' and 'lavender light'. Two songs taken from the new album 'a friend in the world' out on badman recording, 'boxer' taken from the 2010 album 'dark light'. Get it here, see 'shop online' page for details. released 31.10.2013 - rw 010
X-Mist records schreibt im Dezember-Newsletter:
LOVERS “Welcome Home” - Erschienen zur Europa-Tour (November 2013) und jetzt auch offiziell erhältlich. 3 wunderschöne, herzerwärmende Electro-Pop Chansons des Damen-Trios aus Portland. Synthesizer, Schlagzeug und dazu ein herausragend schöner Gesang. Irgendwie muss ich dabei an YAZOO denken – und das meine ich als Kompliment.
aus dem OX 112 - Feb/März 2014:
LOVERS - Welcome Home 7"
Auf dieser EP finden sich zwei Stücke vom aktuellen LOVERS-Album 'A Friend In The World' und eines vom 2010er 'Dark Light'. Die sind ziemlich eingängig, vor allem für LOVERS-Verhältnisse. 'A Friend In The World' fand ich streckenweise etwas schwurbelig und damit nicht so recht zugänglich. Auf dieser EP machen es einem die Lovers aber leicht, sie zu mögen. Sowohl 'Wander through the time of hearts' als auch 'Boxer' und 'Lavender light' sind eingängig und machen neugierig auf das, was die Band sonst so kann. Die kommt übrigens aus Portland, Oregon und bewegt sich im queer-feministischen Umfeld. (7) Julia Brummert
Massicot 12"
Massicot 7 Songs
King Ayisoba from Ghana - his response to hearing Massicot in the car: "this is a fine music!" Thats what we think as well. This is a split release between the band, mon cul de paris et red wig.
Massicot est basé à Genève depuis 2009. Une guitare rythmique obsessionnelle, une basse trafiquée, un violon électron libre, une batterie tropical kraut emmenés par de la poésie lettone, forment un amas,une constellation de dinosaures électriques, d’ananas importés, de dessins de nuages, de rythmes enchevêtrés et de gags dadas. Avec l’agressivité d’un tigre en formica, Massicot oscille entre des moments franchement bruyants et énergiques et des phases hypnotiques et répétitives.
With the agressiveness of a tiger in Formica, Massicot oscillates between frank and noisy moments and hypnotic, repetitive phases. An obsessive, rythmic guitar, a modeled bass, a violin as an free electron, tropical kraut drums led by latvian poetry form a mass, a constellation of electrical dinosaurs, imported pineapples, cloud-drawings, intricate rhythms and Dada-jokes. ...
mon cul 56 - red wig 009 - out august 18th 2013.
X-Mist records schreibt im Dezember-Newsletter (2013):
MASSICOT s/t – Sehr originelle und eigenwillige Post-Punk Band aus Genf/Schweiz. Ein schräger, stark rhythmisch orientierter Sound. Seltsam, aber auch anziehend. Als erster Vergleich kamen mir da die frühen THE EX in den Sinn, aber auch frühe britische Post-Punk Bands wie die MEKONS oder FIRE ENGINES. Trotzdem haben MASSICOT ihren eigenen Stil.
Review - OX-Fanzine 113, 2/2014 (April/Mai 2014):
LP // Red Wig // redwig.org // Stark rhythmusbetont präsentieren sich die vier Mädels aus Genf.
Verstörend und düster zeigen MASSICOT einen basslastigen avantgardistischen Hang zum dissonanten Dadaismus.
Post-Punk mit einer sehr eigenwilligen und einprägsamen Note, den es durchaus zu beobachten gilt. Keine Scheibe für Ungeübte.
(8) Jenny Kracht
Kanipchen Fit 'Multibenefit' CD
Gloria Holwerda-Williams : Vocals and tambourine, Empee Williams : Vocals and guitar + effects.
Empee is also guitarist and vocalist for the Netherlands group SOLBAKKEN. Gloria is a poet and vocalist who combines song and word in her solo performances. Together they perform as KANIPCHEN-FIT sans drummmer, who is still in Amsterdam where they last performed at clubs Paradiso and Occii. Their music driven upside with lyrics which groove into your ears.
Kanipchen-Fit are about simple and straightforward songs with double vocals, a rough and long guitar,
but with unexpected rhythmic and harmonic changes, avoiding rock-cliches. With ten songs in half an hour,
Kanipchen-Fit doesn't waste much time getting to the point. Save for a few overdubs, Multibenefit is a live recording, with background noise, little mistakes and streetcars roaring overhead blending into the mix.
Label: HOOVERFLAG
Release date: 15/04/2010 // March 22nd
Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp First CD
Self-released first CD with 11 tracks. Recorded in Spring 2007.
King Ayisoba
King Ayisoba 'Modern Ghanaians' LP - Hiplife artist and kologo player Mr. Ayisoba from Ghana will not only come on tour this may and june but our dear friends from makkum have released this lp only compilation of tracks from the last couple of cds King Ayisoba has released. Makkum 008 - please check the shopping section to get your copy.
Ebo Taylor en King Ayisoba @ Mixed Media Lounge, Nijmegen, May 2013
KING AYISOBA and BRASSAFRIK
05/05 Manche (France) - Jazz sous les Pommiers
10/05 Brussels (Belgium) - Muziekpublique
11/05 Aalbeke (Belgium) - Aalbeeke Feest
12/05 Gent (Belgium) - De Centrale
14/05 Brussel (Belgium) - Zinnema
17/05 Diksmuiden (Belgium) - 4AD
18/05 Nijmegen - Music Meeting
19/05 Nijmegen - Music Meeting
20/05 Nijmegen - Music Meeting
KING AYISOBA solo
30/05 Copenhagen (DK) - Mayhem (w/ Zea)
31/05 Stockholm (S) - Hemliga Tradgarden (w/ Zea)
01/06 Gothenborg (S) - Koloni (w/ Zea)
06/06 Amsterdam - OCCII (w/ Zea)
07/06 Arnhem - Willemeen (w/ The Ex)
08/06 Vlissingen - De Piek (w/ The Ex)
ZEA and KING AYISOBA & BAND
12/06 Hamburg (Germany) - Westwerk
13/06 Berlin (Germany) - Festsaal Kreutzberg
14/06 Leipzig (Germany) - Zorro
15/06 Prague (Tzech Rep) - Respect Festival
16/06 Haarlem (NL) - Hout Festival
17/06 Brussels (Belgium) - LAC
18/06 Cherbourg-Octeville (France) - Little Big Place
19/06 Lannion (France) - Pixie
20/06 Nantes (France) - Stakhanov
22/06 Toulouse (France) - Le Cafe du Burgaud
23/06 Bordeaux (France) - Novo Local
25/06 Clermont Ferrand (France) - Raymond Bar
26/06 Lyon (France) - Grrrnd Zero Night
29/06 Marseille (France) - Le Jardin du Gibraltar
30/06 Geneve (Suisse) - Cave 12
01/07 Strasbourg (France) - Stimultania
02/07 Stuttgart (Germany) - Kiste
04/07 Metz (France) - (7)7 Cafe
07/07 Nijmegen (NL) - Afrika Museum Berg en Dal
07/07 Amsterdam (NL) - Amsterdam Roots Festival
13/07 Planezes (France) - Les Musicales de l'Agly
http://www.myspace.com/kingayisoba
http://makkumrecords.nl/
Fat Cat - Soundtrack LP
Fat Cat - Original motion picture soundtrack. Music by Wilf Plum.
Bande-son du long-métrage éponyme réalisé par Patricia Gélise & Nicolas Deschuyteneer,
Fat Cat, c’est quoi ? Un bar à hôtesses, “anonyme”, comme il y en a tant dans toutes les grandes et moyennes villes du monde. Avec ses clients, ses habitués, ses brigands-à-la-petite-semaine, ses complots,
ses magouilles, ces entraîneuses, ses flics corrompus ou pas, ses indics, ses rendez-vous, ses histoires, ses vies, ses survies, ses rencontres, ses alcools, ses cocktails, ses accidents, sa boules à facettes, sa piste de danse désertée, et.... sa musique.
Dans tous les bars à hôtesses du monde, il y a de la musique. Radio souvent, cd’s souvent également, juke-box de plus en plus rarement, karaoké, peut-être... la particularité notoire et bienvenue au Fat Cat (le lieu donc!) c’est que la musique y est omni-présente et jouée en live par un groupe de musiciens inamovibles, semblant être là depuis la nuit des temps, intemporels, et ne vivant que sur scène et derrière leurs instruments.
Décor vivant, tapisserie subrepticement présente, emplissant continuellement l’espace sans en avoir l’air. Ambiances jazzy, chanson-cabaret, atmosphères “lounge-détente”, on y est bien, chez Fat Cat.
Et sur disque, on y est bien, aussi.
Les ambiances se suivent et se succèdent de manière extrêmement fluides... on oublie qu’il s’agit d’une bande-son. Et c’est en ça que ce disque est particulièrement réussi. Il est souvent difficile de faire le pas entre une bande-son “accompagnant” un film et que celle-ci tienne la route au-delà des images. Ici, c’est totalement le cas.
Après un début “carpenterien” pour planter un décor de tension sous-jacente, les plages s’écoutent d’elle-même, rendant bien l’atmosphère rampante, discrètement troublante et un brin sensuelle par moments, avec quelques réminiscenses-Jaques-Tati ou gainsbourgienne des 50ies, un brin d’électricité bluesy, voir rocky, slow/danse-à-deux, une autre pointe légèrement groovy, d’autres relents de poursuites-thriller, le tout entrecoupé de mini-dialogues nous rappelant que dans tous les Fat Cat du monde, il y a des mystères/complots qui se trament et des vies-échanges qui se nouent et se dénouent.
Un très bon album, qu’ici, on écoutera forcément, tard, la nuit, au milieu de vapeurs d’alcools forts, titubant dans nos désirs-quêtes de vie, accompagné de qui sera là, avec les portes de notre Fat Cat-à-nous grandes ouvertes.
Au-delà d’une bande son de film, c’est bel et bien d’un album en soi qu’il s’agit, composé de toute pièce par Wilf Plum (batteur du culte Dog Faced Hermans) qui a réussi à totalement se fondre/glisser au sein des différentes ambiances « manciniennes et autres... » hantant le disque de manière réellement confondante, “authentique”.
Idéal pour tous les Fat Cat du monde ou pour siroter son whisky chez soi, seul ou accompagné. Tous chez Fat Cat! On peut même y danser!
Fat Cat Bande Annonce on Vimeo
Fat Cat Bande Annonce from Fat Cat on Vimeo.
Rezension im TRUST 160, Juni/Juli 2013
V.A. - Fat Cat Original Motion Picture Soundtrack LP
Nicolas Deschuyteneer und Patricia Gélise, die Macher_innen des Films "Fat Cat" hätten wohl doch lieber einen anderen Namen für ihren Film gewählt. Es gibt nämlich auch noch einen anderen Film neueren Datums mit dem selben Titel, der nicht aus Belgien, sondern aus den USA kommt und mehrere Preise abgeräumt hat. Alles Gesuche im Internet jenseits der Website zum Film führt so unweigerlich zum falschen "Fat Cat"-Film. Aber es soll hier ja auch gar nicht um den Film gehen, sondern um den Soundtrack. Hauptverantwortlich für diesen zeichnet Wilf Plum vom Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp und ehemals von The Ex. Zu hören gibt es - durchaus passend zu einem selbsternannten Film Noir - zumeist legeren Bar Jazz und ähnliches Easy Listening Gedöns. Ich weiss zwar wirklich nicht, ob irgendwer an dieser Platte Interesse haben wird, ohne den Film zu kennen, aber wenn der Film mit dem Soundtrack Schritt halten kann, dann sollte mensch ihn ohnehin mal anschauen. (Jan Tölva)
red wig/aredje
Zea 'The Beginner' LP
Zea ‘The Beginner’ LP
reviewed in Incendiarymag:
This is what happens when you give a troubled youth recording equipment. I don't know what it is that's happening in Noordwijkerhout, but there's a lot of stuff coming out of Next to Jaap's Studio that is worth paying attention to. Next up, ZEA, who is, for want of a better word, insane. Clearly, clynically, certifiably insane. God bless him. The Beginner is an incredible record. Oh it's incredibly bonkers, that's for sure, but it's so bloody energetic, so bull headed and so schizophrenic in its approach to crafting a tune that you simply can't fail to be impressed by it. Fancy going to "the place where donkeys grow?" Of course you do. Want to hear somebdy ranting about the energy crisis? That's here. Want to know what armpit elastica is? Step on board. You may not like it all, or find all of it pleasant to listen to but I'm not sure that's the point of it. I'm not entirely sure what the point is, to be completely honest with you but every time I try to explain this record to somebody I can't stop myself from laughing. This is what happens when you give a troubled youth recording equipment. The results are astonishing. URL: http://www.incendiarymag.com/node/2105
reviewed in Terz:
ZEA: THE BEGINNER (makkum) Wie schön: ein Anfänger! Genau das Richtige fur ein frisches Jahr, in dem wir den Kompass wieder neu setzen und nochmal von vorne anfangen. Diese herrlich erfrischende Schnittmenge aus Punk-Wave und Electro-Vibes lasst mich an einen Buzzcocks-PopGroup-Bastard durch den Grime-Wolf gedreht denken. Der lauft aber ziemlich gut und hat jede Menge schrag-sarkastischen Humor huckepack - genau das Futter, das wir 2011 brauchen werden. We've got a crisis, we've got a crisis, and we dance to the sound of sirens. Dazu gibt's einen elektrifizierten Bourgeois Blues, der sogar Leadbelly zum Grinsen bringen konnte. Into the future, lads! Big stuff. Honker URL: http://www.terz.org/texte/texte_1101/honker.html
reviewed in L'oreille de Moscou:
Zea kiffe l'Afrique. L'Éthiopie surtout. Et ça s'entend. Ça se comprend aussi. Aux manettes de ce projet, c'est le Hollandais Arnold De Boer, l'actuel frontman de The Ex, remplaçant de Sok parti vers d'autres aventures. D'abord en duo, il se retrouve seul sur ce disque, The Beginner, où il envoie une techno-pop cosmopolite, très rock dans ses entournures et au final relève d'une fascinante énigme : comment fait-il pour foutre un tel bordel à lui tout seul. C'est déroutant !
Sans blaguer, ce Zea est un cas. Et son disque est au diapason.
Sorti d'une première écoute, les oreilles encore frétillantes de tous ces sons agencés suivant les préceptes D.I.Y. immémoriaux - ouais à l'arrache c'est ça ! - on aurait pourtant tort de le ranger dans le carton des bricolos arty, un carcan bien trop étriqué pour ce genre d'expérimentations. Voilà un disque, qui s'il est attractif, parce que profondément mélodique, rythmiquement habité - l'Afrique, la Vieille Europe s'y télescopent allègrement - et carrément bluffant, il est aussi un grand disque pervers, capable de bousculer pour peu que le temps d'immersion de l'auditoire soit suffisant (je vous assure qu'on ne se relève pas sans séquelles d'un titre comme Dat is Net Samoai).
The Beginner est de ces albums basés sur la rencontre des extrêmes, une boucle entre le soleil et l'ombre, la grosse marrade et la rage militante. Et finalement à force d'écoutes, c'est quand on ne sait plus trop vraiment où ce gars veut nous embarquer, perdu perché qu'il nous laisse avec autour du cou la corde qu'il a noué pour nous, que tout fait sens. Aux antipodes de l'ordinaire, entre réalité et surprise, repose un antidote à la morosité ambiante. Zea en connait la formule et n'entend pas se la garder pour lui seul. Un beau geste ma foi ! URL: http://loreilledemoscou.canalblog.com/archives/2010/07/29/18697874.html
reviewed in Caleidoscoop:
In Maart nog heb ik gezegd dat Zea een van de leukste, beste en meest explosieve Nederlandse bands of tegenwoordig gewoon het eenmansproject van Arnold de Boer is. En ik mag niet liegen. Toen is er namelijk een split-single verschenen met Kanipchen-Fit en tevens een 7inch van The Ex waar Arnold tegenwoordig de zanger van is. Mede bandlid Remko Muermans is jaren geleden achtergebleven in Rusland (ik dacht altijd Afrika, maar enfin). In zijn uppie redt Arnold zich prima getuige de voorgaande singles van Zea. Maar goed 4 jaar na Insert Parallel Universe komt Zea nu met de vierde cd The Beginner. Het klinkt vreemd om 'beginner' en Arnold de Boer naast elkaar te zetten, maar wellicht duidt dit op zijn nieuwe begin als solo artiest en door het feit dat hij toch een nieuw geluid neerzet mede door zijn reizen naar Afrika. Wat gebleven is zijn die energieke muziekuitspattingen vol humor (luister alleen al naar '20 cent'), die hij met gitaar, zang, elektronica en samples neerzet. De pakkende zang en (soms bijtende) teksten worden omringd door stuiterende beats, snerpende gitaren, Afrikaanse elementen (songthema's, stemsamples, duimpiano geluiden) en andere vrolijke uptempo klanken. Toch is de algehele tendens melancholisch, alleen wordt dat prachtig verhuld door de hoge snelheid van de muziek die als een TGV doordendert. Qua locatie en tijd moet je muziek ergens tussen Afrika de VS, Nederland en Mars van 1984 tot ongeveer 2084 plaatsen. Ik heb de muziek wel eens een 'hokjesvrije vulkaan vol lavende lava aan dynamisch geluid' genoemd, maar gezien de huidige IJslandse perikelen zie ik de asbui alweer hangen als ik dat nu roep. Het helpt waarschijnlijk ook niet als ik zeg dat de muziek ergens uitkomt tussen combinaties van Der Plan, Pascal Plantinga, 1-Speed Bike, Kid606, Dntel, The Fall, The Ex, Atari Teenage Riot, Abonesh Adenew, Mahmoud Ahmed, Wire, Add N To (X), Cabaret Voltaire, Joy Division en Jason Forrest. Als popcorn zonder deksel op de pan ploppen de geluiden spontaan alle kanten op, soms geheel ongecontroleerd maar altijd met een smakelijk en vol resultaat. Grote, unieke klasse die je gewoon zelf m—et ervaren! JW Broek
Vinyl versie vf januari 2011 verkrijgbaar
Makkum 04 / red wig 007
Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp 'Odd Mary' 7"
Just like the artist in whose honor the band is named, Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp likes to mess with the conventions of pop just as much as the Dadaist Duchamp liked to mess with the conventions of art. This Geneva-based, six-piece band (consisting of former members of Dog Faced Hermans, Spaceheads, Headache, CreveCoeur) crafts pop tunes, but not without tearing them apart through vocalist Liz's shriekings, erratic drum bangings, uncommon instruments, noise erruptions, … They fuse the wild and free attitude of post punk with tropical and afrobeat vibes. Blasting trombones, skillfully played marimba, screaming vocals, roaring guitars.
The sensibility of Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp is post-punk, and the instrumentation is appropriately bizarre - trombone, marimba, fiddle, guitar, drums and double-bass. This Swiss band is surreal in the true sense: more than art, it's a way of life; of living on the edge of your senses. The players perform with a conviction that, in other circumstances, would be dedicated to fringe religion. Very romantic. Very subversive. Very Gallic.
Tracks on the 7": Odd mary, P'tit nouveau, Mick
Red Wig 006, released July 2010
reviewed in OX #93 Dez 2010/Jan 2011:
Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp 'Odd Mary' 7"
Der Dadaist und Aktionskünstler hätte wahrscheinlich seine helle Freude an der Band aus der Schweiz gehabt. Liz Moscorola, Anne Cardinaud, Seth Bennet, Wilf Plum, Mael Salettes und Vincent Bertholet vereinen Marimba, Kontrabass, Geige, Gitarre, Schlagzeug in einem energiegeladenen Konglomerat aus Afrobeat und Post-Punk.
Die Single beheimatet drei Songs. Jenny Kracht (8 von 10)
Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp 'The Thing that everything else is about' LP
Swiss dada-ist/No wave orchestra that brings out the best in wo/man. Liz Moscarola: violon-voice, Anne Cardinaud: marimba-percussions, Seth Bennet: trombone, Wilf Plum: drums, Maël Salettes: guitar, Vincent Bertholet: doublebass. past: Julien Israelian, Guillaume Lantonnet : drums, Yohan Fievet : marimba, Séni: trombone, Titi, Guillaume Fernez: guitar
Check their myspace site for tour info. Here is a review of a show in manchester in july 2010.
Tracks: R Mutt, Elephants, Misteriosa furiosa, Left hand, Mick, Aka, Ulrike, 49, Blood pumps & buds, Yawn, Going home
Red Wig 005 (CD: Cat-No. 005 1/2), released July 2010
reviewed in OX #93 Dez 2010/Jan 2011:
Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp 'The Thing That Everything Else Is About' LP
Die vor Energie nur so sprühende Band aus Lyon, Brüssel, Genf und Bradford zelebriert experimentellen Afrobeat-Post-Punk auf opulente Art und Weise. Bis zu elf Mitgleider haben ihre Hände im Spiel. Zur Stammbesetzung zählen Liz Moscarola (Gesang, Geige), Anne Cardinaud (Marimba, Percussions), Seth Bennet (Posaune), Wilf Plum (Schalgzeug), Mael Salettes und Vincent Bertholet (Gitarre). Meine Uroma sagte immer: Man sollte nie vergessen, woherman kommt. Diesen Leitspruch wird sich auch Schlagzeuger Wilf Plum (ex- Dog Faced Hermans) auf die Fahnen geschrieben haben. Auf jeden Fall kann er seine Wurzeln nicht verleugnen. Jenny Kracht (8 von 10)
reviewed by TRUST 145 Dez/Jan 2010/2011:
Orchestre Tout Puissant Marcel Duchamp 'The Thing That Everything Else Is About' LP & 'Odd Mary' 7" Die zwei Veröffentlichungen des 3-4 fache Größe einer Punkband messenden Orchesters haben es in sich. Mit zahlreichen Instrumenten und weiblichen Gesang wird hier ein wilder, aber durchaus überblickbarer Soundmix erschaffen, den ich so zuvor noch nicht gehört habe. Hier trifft Postpunk auf Jazz und Weltmusik auf der Basis von Instrumenten wie Trombone, Marimba, Gitarre oder Schlagzeug. Jedenfalls ist die Band so unkonventionell, dass man sie sicher nicht zu jeder Gelegenheit auflegen mag. Musikalisch ist vielleicht kein Punk, zweifelsohne ist es aber punkverwandt, diy und kreativ! Ein Livereview beschrieb die Band einst so treffend als 'romantisch' und 'subversiv'. (Benni)
Über die Platte ‘The thing everything else is about’ schreibt das Read Magazin aus Hamburg im Januar 2013 unter dem Stichwort ‘Die (10) Platten, die uns gut durch 2012 gebracht haben’: Den Probenplan möchte ich nicht machen: Die sechs Mitglieder der Band sind aus Genf, Lyon, Bradford und Brüssel und kommen aus Kapellen wie Dog Faced Hermans, Spaceheads, Headache oder CreveCoeur. Sie verteilen sich auf Violine, Kontrabass, Posaune, Schlagzeug, Gitarre, Marimba, Percussion und machen einen seriösen, wirklich zeitlosen (!) Bastard aus No Wave, Post-Post- Post-Punk und Afrobeat mit einer sturen, in manchen Momenten Crass-ähnlichen Haltung. Komplett unglamorös, sehr ernsthaft und sehr super. Wer kann, unbedingt live ansehen.